Deze week hebben we een ronde gereden van Sabha naar Al Awaynat, het Akakous gebergte terug naar de stad Sabah. Komende week zullen we de duinen kruisen naar Ghadamis, om vanaf daar de asfaltweg op te gaan terug naar Tripoli.

Tweede dag
De tweede dag in de woestijn hebben we een ronde gereden over de steile rode duinen naar een oase. Zodra we de duinen in reden zie je niets anders dan zand en de rook uit de uitlaten van de wagens die ploegen om ons te vervoeren.

Na twee dagen rijden kwamen we aan bij de oase en werden we overrompeld door de pracht van het water en de palmen. De indruk van de oase is zoals iedereen zich een oase voorstelt.

Door het hoge zoutgehalte van het water heeft een groot deel van de groep gedobberd. Zwemmen zat er niet in omdat het onmogelijk is je benen onder water te houden zodra je op je buik gaat liggen.

Niet verbaasd
Opvallend zijn de mensen die over het algemeen niet verbaasd opkijken van onze aanwezigheid. In andere landen werden de vrachtwagens soms onthaald met enthousiaste zwaaiende mensen. Hier zijn de souvenirverkopers de enige jongens die ons aanspreken voor een kijkje tussen hun Toeareg sieraden.

Verbaasd waren we toen we er achter kwamen dat deze jongens de eerste avond in het zand plaats hadden genomen achter de vrachtwagens en de dagen daarna in verschillende dorpen, kilometers verderop, dezelfde sieraden aan ons probeerden te verkopen.

Sukkel drafje
Zuidwaarts de duinen in rij je eerst over kilometers uitgestrekte zandvlaktes voordat je bij de duinen bent. Met het toenemen van de wind ontstond een heuse zandstorm. Met minder dan honderd meter zicht sukkelde we achter de gids aan.

Door de storm konden we enkel langs de duinen rijden en er niet in. Tegen het einde van de avond ging de wind liggen en konden we kamp maken.

Libische militairen
We zijn te zuidelijk gereden om de zandduinen in te mogen, dit is het terrein van de Libische militairen. De tocht vervolgt richting het Akakous gebergte. Dit gebergte geeft een bizarre afwisseling tussen zand, vlaktes en grote zwarte rotsen.

De vormen van het steen spreekt tot ieders verbeelding. 8000 jaar geleden maakten de toenmalige bewoners van dit gebied gravures en schilderingen die wij in een lange dag hebben bekeken. De ene gravure mooier dan de andere.

In de tijd dat deze bevolking leefde bestond het land uit een verscheidenheid van dieren en oerwoud. Vandaag de dag is hier niets meer van over. Zo hebben wij kilometers gereisd over enorme steenvlaktes, het door God vergeten land.

Weinig mensen
Er zijn weinig mensen aanwezig in de Libische woestijn. Af en toe staan er op een zand of stenen plateau een paar hutten. Een familie, bevriend met de gids, hebben we bezocht. De jongste zoon liep in een van Jims overhemden, ter grootte van een riante jurk.

Alleen de vrouwen uit de groep hebben een kijkje mogen nemen in de trieste hut, waar meer vrouwen verstopt achter een doek de hele dag binnen zaten naast een geïmproviseerde keuken vol met doeken, kleding en kleine potjes met eten.

Frappant hoe schoon en prachtig deze dame hier te midden in een grote zandbak voor haar familie zorgt. In deze moslim cultuur wordt het niet geaccepteerd dat vreemde mannen direct in aanraking komen met deze kleine vrouwtjes.

Terug in de bewoonde wereld
Terug naar de bewoonde wereld rijden we over kilometers steen- en zandvlaktes richting Gemma. Hier hadden we nog een museum bezoek tegoed. Alle vondsten uit het door ons gekruiste gebied woorden hier tentoon gesteld, waaronder een gemummificeerd kind.

Tijdens deze rit hebben we voor het eerst problemen gehad met de vrachtwagens. Drie kilometer voordat we op de camping in Sabah aankwamen kregen we een lekke band. De woestijn moet hier kurkdroog zijn. Één waterput is op onze weg gekomen en her en der staan struiken en bomen.

Dieren zijn niet aanwezig op een verdwaalde hond, die ons wekte met zijn geblaf in het dal van het Akakous gebergte en enkele dromedarissen na. De schoonheid van het weidse gebied, de verschillende woestijnen en de actieve, leuke groep zijn niet te beschrijven. De vrachtwagens rijden prima. Vandaag vervolgt de reis naar Ghadamis.