De donderende Victorianijl maakt ons wakker op deze zondagochtend. Wat een heftig geluid maakt de rivier met zijn watervallen. De zon schijnt al heftig en iedereen maakt het ochtendtoilet.

Hollandse kaas
De een poedelt in de uitlopers van de waterval, de ander heeft genoeg aan een natte washand. We verschijnen dus fris gewassen aan het ontbijt. Haast hebben we niet en Els verrast ons met Hollandse kaas. Hoe verzin je dit, midden in Uganda.

Lex, Erik, Abbie, Anita en Marijke maken de lange wandeling rond de watervallen. De route loopt vlakbij het kamp stijl omhoog en bezorgt ons een waanzinnig uitzicht over de watervallen. We zien nu ook de Uhuru falls, die naast de Murchison falls liggen.

Je moet wel uitkijken waar je je voeten neerzet, want je ligt zo beneden in het kolkende water. Het fototoestel maakt overuren. Het is zo fascinerend, dat je blijft fotograferen en filmen.

In de verte horen we de toeter van de MAN8, die doet het dus weer, dankzij Piet en Ronald.

Op naar Paraa
Om 12.00 uur verlaten we het kamp en rijden we richting Paraa, waar we om 14.00 uur de boottocht over de Nijl hebben besproken. Onderweg zien we het eerste wild, zoals wrattenzwijnen, die iedereen kent uit de Lion King.

Ook een grote kudde Impala’s staat rustig langs de weg te grazen. Marabouts (doodgravers vogels) cirkelen in de lucht. Dit betekent dat er ergens kadavers moeten zijn, waar zij het op gemunt hebben.

We wanen ons nu echt op safari.

Veel wild
De tocht over de Nijl belooft ons ook veel wild. Voordat we op de boot stappen, zien we al de eerste Nijlpaarden. Die liggen lekker te luieren en het geknor van die beesten is een heerlijk geluid.

Onze kapitein vaart af en toe vlak langs de oever, waar op een gegeven moment een enorm grote olifant lekker aan het grazen is. Het beest ziet er gezond uit met grote slagtanden.

Vogelspotters kunnen hun genot hier op, want het aantal verschillende soorten vogels is niet te tellen. Visarenden, Nijlreigers, Ibissen, Kingfishers en Fishers lovebirds. De laatste zijn zo kleurrijk, dat je bijna je zonnebril erbij nodig hebt.

Onderaan de Murchison Falls
Halverwege de tocht eindigen we onder aan de Murchison falls. Vanaf het water ziet dit natuurgeweld er anders uit, dan dat je er met je neus bovenop staat. Maar het geeft een mooi overzicht.

Met de stroom mee varen we terug en we zien zelfs een giraf die lekker de bladeren uit een boom aan het eten is. Na een tocht van 3 uur zijn we weer terug, onder de indruk van alles wat we gezien hebben.

Vlakbij maken we kamp bij Red Chillie, waar we ’s avonds ook eten, wederom met uitzicht op de rivier.