Maandag om 10.00 uur zijn alle crewmembers bepakt en bezakt in de vertrekhal. We mogen per persoon 50 kg meenemen. Dit is niet bedoeld voor de persoonlijke uitrusting. Die weegt ca. 15 kg p.p. De overige kilo’s zijn voor hulpgoederen en eten dat niet in de container is gegaan.

Maciej mag op de weegschaal en krijgt stuk voor stuk alle bagage in handen. Marlou telt en we hebben inderdaad meer dan 50 kg per persoon. Maar Jim is geen echte Vermeulen als hij niet de juffrouw achter de balie probeert te vermurwen.

De klok tikt door..
De grondstewardess heeft veel moeite met het inchecken van de groep en dan stopt ook de bagageband nog door een brandalarm in het centrale bagagepunt. De klokt tikt verder en de grondstewardess heeft geen overzicht meer.

Als na een half uur de band weer gaat lopen zijn we met alle bagage ingecheckt. Ondertussen is er geen tijd meer om te shoppen, want het vliegtuig staat al op ons te wachten.

34 stuks bagage
De vlucht verloopt zonder problemen, via Frankfurt en Addis Abbeba komen we ’s nachts aan in Karthoum. Vol spanning wachten we op alle bagage (34 stuks) en wonder boven wonder is alles meegekomen. Dat is een. Nu nog door de douane.

Alle bagage wordt gescand en ze zijn erg nieuwsgierig naar de tandartsspullen die Erik heeft meegenomen. Maar Erik maakt een vriendelijk praatje met de  douane-mevrouw en alles krijgt stickertjes. Weer een hindernis genomen. De aankomst in Afrika verloopt dus zeer voorspoedig.

Welkom!
We worden hartelijke verwelkomd door Erwin en Peter en in een volgepropt busje gaan we naar het Seminarie. Onder het genot van water en Cola – alcohol is strikt verbonden – vieren we onze aankomst.

Erwin en Peter die vooruit zijn gereisd hebben veel werk verricht en de auto’s staan er prachtig bij. De daktenten nodigen uit voor een heerlijk nachtje en zodra we liggen klinkt vanuit de moskee de oproep voor het ochtendgebed.