Gisteravond laat nog steeds geen nieuws over de container. Afwachten dus, wat de dag van morgen gaat brengen. Geduld is een schone zaak, vooral in Afrika.

Tot ziens Sudan
Wij gaan vandaag Sudan verlaten. Het is nog genieten van de laatste kilometers asfalt. Vanaf de afslag van de grote weg tot de grens (155 km) dirtroad. De weg is af en toe zo slecht dat we zelfs naast de weg gaan rijden. Dit is afzien na het spiegelgladde asfalt.

De omgeving is oersaai. Alleen maar vlaktes met een soort gierst. Dit gebied is de graanschuur van Sudan.

Passeren van de grens
Om 15.00 uur zijn we bij de grens tussen Sudan en Ethiopië. Dat betekent eerst de formaliteiten afwikkelen aan de Sudanese kant, security en immigration. Anita en Marijke proberen de laatste dinars uit te geven op de markt. Koude Cola, blikjes tonijn, tomaten, sinaasappelen en komkommer.

Dat is wel prettig van dit gebied dat er overal groente te koop is. Zo komen we wel aan onze vitamientjes. Om 16.00 uur rijden we Ethiopië binnen. Piet en Peter verzorgen ook hier weer de contacten met de douane. Binnen afzienbare tijd zijn ook hier de officiële documenten akkoord en is het tijd voor het eerste biertje sinds 14 december. Dat sist naar binnen.

Op weg naar Gondar
Het is ongelofelijk dat alle formaliteiten van de twee grensposten in 1,5 uur zijn geregeld. Om 16.30 uur zetten we koers richting Gondar. Het landschap geeft ook een ander aanblik. Het is heuvelachtig en behoorlijk begroeid. We passeren veel katoenakkers, waar de katoen net geplukt is. Overal liggen witte bergen op de velden. Voor het eerst zien we ook weer vogels (Nijlganzen).

Als kampplek zoeken we een uitgebloeid maïsveld uit. We genieten van de geluiden van vogels en andere dieren. Wat een groot verschil met Sudan.

Jim heeft gelukkig goed nieuws. De truck met de container staat op het punt te vertrekken uit Port Sudan. Nog een paar dagen en dan wordt de groep weer herenigd. Helaas wordt dat wel in het nieuwe jaar.