Zondag

Het nieuwe jaar begint qua weer niet goed. Halverwege de nacht begint het te regenen en te onweren. Eerst zachtjes, daarna steeds harder. Totdat de tropische regen, onweer en storm in alle hevigheid uitbarst.

Zijn de tenten wel waterdicht?
Nu maar hopen dat de tenten waterdicht zijn. De auto’s zijn van de week nog her en der gekit om lekkages tegen te gaan, maar echt waterdicht zijn ze niet. Het blijft regenen en regenen en iedereen blijft en hopen dat het ooit nog een keer ophoudt.

Om een uur of acht lijkt de buiigheid af te nemen en een voor een komt iedereen tevoorschijn. De een met een natte slaapzak en de ander met een natte matras. Leuk hoor, kamperen. Eerst maar rustig ontbijten en alles een beetje laten drogen.

Op pad
Om 12.00 uur is het weer dusdanig opgeknapt dat we op pad gaan. Nu maar hopen dat de wegen niet al te glibberig zijn. We rijden 25 km terug voordat we richting het zuiden gaan. Over deze westelijke route is niet zo heel veel bekend, maar de weg schijnt niet al te best te zijn.

Vanaf de afslag richting het zuiden rijden we over een smalle dirtroad die goed van kwaliteit is. We rijden door kleine huttendorpen en alle bewoners komen waarschijnlijk net uit de kerk en zien er kleurrijk uit.

Vluchtelingenkampen
We passeren een aantal vluchtelingenkampen met mensen uit Burundi. Maar de tenten zien we niet staan. Het schijnt dat zo langzamerhand veel vluchtelingen weer terug naar huis zijn en dat de kampen niet meer drukt bevolkt zijn.

De weg wordt steeds stiller en we komen niemand meer tegen. Vooralsnog lijkt de weg mee te vallen, maar nooit te vroeg juichen. Een deel van deze Noord-Zuidroute is voorzien van nieuwe gravel en dat rijdt alsof het asfalt is.

Kamp opzetten
Bij enkele bergpassages wordt dit gravel onderbroken door keien en zand. De weg slingert door het bos, waar we heel af en toe nog iemand tegenkomen. Verkeer komen we helemaal niet tegen en we voelen ons alleen op de wereld.

Om 16.30 maken we kamp op een grote open plek. Het zonnetje schijnt en we hangen alle natte zooi op. Het is ongelofelijk, maar waar. De natte troep hangt nog niet of het begint te regen en te onweren.

Als de bliksem worden de tenten weer dichtgemaakt en de troep weer verzameld. Weer een stevige bui die ons verrast. Ben benieuwd wat er nu weer allemaal nat wordt. Onder een soort partytent eten we een warm soepje met zelfgemaakte croutons.

Als het zo blijft sijpelen, zal iedereen wel lekker vroeg naar bed gaan.