De laatste dag van het jaar en we rijden van Kibondo naar Kigoma, zo’n 240 km rijden. Kigoma ligt aan het Tanganyikameer en daar willen we graag oudejaarsavond doorbrengen. De eerste anderhalf uur rijden we vlot door.

Bus in de berm
De wegen zijn wel nat en glibberig, maar met voorzichtig rijden moet dat geen probleem zijn. Totdat we niet verder kunnen rijden. Een bus is in de berm gegleden met een kapotte achteras, een andere bus wilde de kapotte bus inhalen, maar is door de spekgladde weg ook in de berm gegleden.

Verderop staat nog een derde bus te wachten die niet verder durft te rijden, omdat die bang is ook in de berm te glijden. Samen blokkeren ze de weg en ondertussen giet het van de regen.

Je moet ook niet het noodlot tarten door te zeggen dat de rit voorspoedig verloopt, dat wordt altijd afgestraft.

Hulp van de MAN8
Jim gaat kijken of hij de bussen eventueel kan helpen. De bus met de kapotte as kan hij onmogelijk maken, maar de tweede bus kan met behulp van de MAN8 uit de berm worden gehaald.

Helemaal in zijn element rijdt Jim van grote vrachtwagen tot vlak voor de bus en het sleeplint wordt vastgemaakt aan de vooras van de bus. Zachtjes rijdt Jim achteruit tot het lint op spanning komt en dan voorzichtig verder.

Hortend en stotend komt de bus in beweging en even later staat die recht op de weg. Hij kan zijn weg vervolgen. Nu het volgende slachtoffer, bus 3. Ook die bus wordt aan het sleeplint langs de kapotte bus getrokken en kan verder rijden.

MAN6 in de berm
Na deze goede daden rijden wij ook langs de kapotte bus. Als eerste de MAN8, daarna de Toyota glibberend en glijend. De MAN6 is zelf ook in de berm gegleden en de MAN8 moet terug om de MAN6 eruit te halen.

Consternatie alom. Eerst probeert de MAN8 achteruit terug te rijden, maar dat lukt niet en raakt zelf ook bijna in de berm. Bovenop de heuvel draaien op een open plek en een nieuwe poging doen om de MAN6 te redden.

Met verfijnde stuurkunst haalt Jim ook de MAN6 uit de problemen. Als iedereen op de heuvel is en bijgekomen is van alle escapades vervolgen we de route richting Kigoma.

Even bijkomen
Na een slechte weg met veel kuilen, hobbels en gaten zijn we helemaal door elkaar geschud als we vlak voor Kigoma op het asfalt komen. He, He, even bijkomen. We worden beloond met een prachtig uitzicht over het Lake Tanganyika.

Aan de overkant van het meer zien we de bergen van de Congo. Even voorbij Kigoma ligt Ujiji, de plaats waar Stanley de beroemde woorden, Livingstone, I presume. Bij het monument krijgen we het verhaal van deze twee ontdekkingsreizigers te horen.

Na een lange dag rijden snakt iedereen naar een koud drankje en we rijden terug naar Kigoma, naar het Lake Tanganyika Hotel. We mogen de auto’s direct aan het meer parkeren, een superplek voor de oudejaarsavond.

Laatste uurtjes van dit jaar
Anita en Gertjan toveren een heerlijke rijsttafel te voorschijn. En zo genieten we van de laatste uurtjes van dit jaar. Sommigen kunnen hun ogen niet meer openhouden en doen een dutje voordat het zover is.

Om 24.00 uur knalt de champagne en begint aan het Tanganyika Meer 2006.