Jim staat inderdaad om half acht buiten. Geen taxi – geen zoon van consul te bekennen. Maar ja, dit is wel Afrika waar men het niet zo nauw neemt met afspraken.

Wat een luxe
Later toch wel gelukt en Jim komt terug met het bericht dat we morgen om 08.00 uur bij de haven moeten zijn om dan om 10.00 uur met de pont te worden overgevaren.

We hebben weer heerlijk ontbeten. Wat is dat dan een luxe!!! De was hangt te wapperen aan de lijn en als de zon even doorbreekt is het zo gepiept.

We zijn alvast bezig met het inventariseren van de etenswaren en een paar locals kunnen wat geld verdienen met het wassen van de auto’s: $ 15,00 per auto krijgen ze hiervoor. Pascal, Els en zoon van consul gaan met de taxi naar de stad om boodschappen te doen.

Afschuwelijke stad
Wat is het toch een afschuwelijke stad, Kinshasa, chaos in het verkeer, een grote pestzooi, iedereen doet maar wat. Teruggekomen waren Jim en Fia weer bij de auto’s terug uit het ziekenhuis vandaan waar foto’s gemaakt zijn van Jim z’n ribben.

Conclusie; 4 gebroken ribben, 3 gekneusd en een flinke bloeduitstorting.   (Jim was zaterdagavond l6 juni op de kampplaats met zijn rug op een grote steen met  punt gevallen – verrekte uiteraard van de pijn etc. etc. )

Vermoeiende reis
’s-Avonds hebben we weer lekker en gezellig gegeten in het restaurant. Daarna te bed want iedereen was het toch weer aardig zat na een dag van klussen in die klamme hitte. (Ik denk dat we nog nooit zo’n vermoeiende reis hebben gehad!!!!!!)