Na een klamme nacht, het is hier beduidend warmer, worden we gewekt door zachte regendruppels terwijl ook de zon schijnt. Een regenboog zoals je die niet vaak ziet, kleurt de donkere lucht. Is dit een goed voorteken? Want de grote vraag vandaag is of de Toyota nog gaat rijden.

Geen cilinderkop
Om 8.00 komen de jongens alweer langs. Ze hebben nog geen cilinderkop bij zich. Wanneer die dan wel komt, is de vraag. Waarschijnlijk om 10.00 uur. We ontbijten op ons gemakje met gebakken eieren, op zijn zondags. Om 10.30 uur zijn de jongens er weer, maar zonder cilinderkop.

Wel hebben ze pakkingen bij zich, die de goede maat hebben. Het schiet niet echt op zo. Maar zoals als zo vaak gezegd. De mensen hebben hier geen haast. Toch probeert Leo er vaart achter te zetten.

Hij gaat op de motor nog het dorp in om te kijken of de kop er al wordt afgehaald. De baas is er op dit moment niet. Daar moet op gewacht worden. Terug in het kamp, komen de jongens vertellen dat de kop er nu af wordt gehaald. Weer wachten.

Honderden krokodillen
Marco en Erwin gaan op de motoren naar het natuurpark dat langs de meren ligt. Ze zien honderden krokodillen. We geloven het niet, maar de digitale foto’s zijn het bewijs. In het meer moeten ook nijlpaarden zitten, maar die hebben ze niet gezien.

Ook Jack, Marcel, Fia en Victor maken nog een uitstapje naar het park. Onder de indruk van wat ze gezien hebben komen ze terug. Waarschijnlijk gaan degenen die volgende week zondagnacht vliegen, zaterdag nog naar het park.

Zuinig met water
De bedoeling was om vanmiddag weer te gaan rijden, maar door het lange wachten zal dat niet meer lukken. Iedereen maakt gebruik van de douche en her en der wordt de was gedaan. Richting de Omo-vallei zullen we het zonder douche moeten stellen en zullen we ook zuinig met water moeten doen.

We lunchen met salades en sardientjes. Daar is nu uitgebreid de tijd voor. Nog steeds weten we niet hoe laat de kop komt. Na het eten is het voor een aantal tijd voor een siësta. Jack, Marco, Leo en Jim zijn ondertussen met de vrachtwagens bezig.

Eindelijk!
Om 15.00 uur komt dan eindelijk de cilinderkop. Nu wordt het spannend of alles past.

Gelukkig past deze kop. Alleen de verstuivers van de kapotte kop passen niet. Weer moeten de jongens terug naar de garage om de verstuivers te halen die bij de 2 e -hands kop horen. Leo en Marco sluiten in de tussentijd alles aan en stellen alles af.

Een precisiekarweitje, maar de twee hebben gouden handjes. Als de jongens zo goed als klaar zijn, komen om 18.30 uur de verstuivers. Het ‘moment suprème’ laat niet lang meer op zich wachten.

Helaas..
Helaas, de verstuivers passen niet. Weer moeten de jongens naar het dorp om andere te zoeken. We spreken met de jongens af dat ze na het eten terug zijn.

Om 22.00 uur is het klussen dan eindelijk klaar. Nu start Leo de Toyota, maar het lukt niet. Na een aantal keer proberen, springt Jack in de MAN8 om de Toyota aan te slepen.

Na een paar meter slaat de motor aan. Hij doet het. Wat een mooi geluid en ongelofelijk dat Leo en Marco het voor elkaar hebben gekregen. Nu beginnen de laatste onderhandelingen over het geld. Dat duurt een paar uur en uiteindelijk maakt Erik de prijs af.

Veel te veel naar zijn zin, maar je hebt geen keus. De Toyota rijdt en dat is het allerbelangrijkste. Doodmoe gaan we om 1.00 uur naar bed. Een korte nacht, want morgen vertrekken we om 7.00 uur.