Woensdag

De nacht is Bushmansland bleek een koude, de ijspegels hingen aan de waterzakken! Opgewarmd door de morgenzon en de hete koffie kwamen we aan bij het eerste dorpje. Een familie van een kleine 20 man heette ons van harte welkom.

Bushmen
Toen de San nog vrij konden migreren door de Kalahari waren zij in staat aan een spoor van dieren af te lezen o.a. wat voor dier het was, wanneer het was langsgekomen, waarheen en hoe snel het bewoog, welk geslacht het had, al dan niet drachtig.

Verder hadden zij veel kennis van planten en hun medicinale werking. Hoewel de bushmen ons ook nu trots hun pijl en boog toonden blijkt van de traditionele jachtcultuur van de San (bushmen) nog weinig over te zijn gebleven.

Traditionele dans
Ze waren dolblij met onze bijdrage in de vorm van (kinder)kleding, pennen en sigaretten. Als blijk van hun dank toonde het dorpshoofd met ontbloot bovenlichaam en een pruik ons een traditionele dans.

Deze filantropische stop bood Loek en Marco mooi de tijd om de elektrische mankementen van de MAN 8 op te lossen.

Toeristisch uitstapje
Op weg naar de grens met Botswana besloten we een puur toeristisch uitstapje te ondernemen naar de grootste bekende Baobob Boom.

U kunt zich de teleurstelling voor stellen die op onze gezichten verscheen toen de boom recentelijk bleek te zijn afgebrand; daar stonden wij dan midden in de bush, tot onze enkels in het as.

Okavanga delta
Na dit enigszins teleurstellend verlopen uitstapje gingen we naar de grens van Botswana om zo door te steken naar de Okavanga delta. Nu was er info ingewonnen in het laatste tourist info center en zou er bij de grens geen problemen zijn.

Maar al snel naderde ons een Nederlandse jeep van Jeep CJ World Tour (www.royaljeep.nl) die weer op de terugweg was van de grenspost! Het bleek dat daar alleen politie aanwezig was en geen douane, en dat de papieren van de voertuigen afgestempeld moesten worden in het laatste dorp voor de grens.

Geen makkelijke opgave
Wij zijn dan ook omgekeerd om ons te melden bij de customs aldaar. Dat bleek echter geen makkelijke opgave en we moesten eigenlijk ons maar melden in Grootfontein, zo’n slordige 350 km terug!

Na een moeizame uitleg van Loek en Marco wat nu werkelijk van de politie werd vereist en na het raadplegen van een helpdesk te Grootfontein door de politie functionaris konden we toch onze stempels krijgen aan de grens en op de valreep Botswana in gaan.

Daar waren we gelukkig snel klaar en hebben we rap kamp gemaakt met de mannen van de jeeps die met onze verkregen toestemming mee konden liften de grens over, om samen te genieten van een welkome avondmaaltijd.