Het nachtleven van de provinciestad Sesheke in Zambia bleek verrassend bruisend te zijn. Zelfs Majo en Susan gingen los op de betonnen dansvloer van een volbepakte bar waar Bob Marley  uit de boxen klonk.

Minder prettige verrassing
Toen deze dames eenmaal naar de tenten waren wedergekeerd zagen de overige dames in de kroeg hun kans schoon bij Julian en Simon. Hun bedoelingen wisten zij ondubbelzinnig duidelijk te maken.

Ook Loek en Linda stond de volgende morgen een minder prettige verrassing te wachten toen zij nog slaperig bijna van de MAN 8 kukelden omdat hun ladder was verdwenen.

Op naar Windhoek
Ons stond een lange tocht te wachten van bijna 1200 km naar Windhoek. Over de ogenschijnlijk oneindige asfaltweg over de Caprivi Strook in het noord-oosten van Namibië stoomden wij met een gemiddelde van boven de 70 km/h naar het zuiden.

Met trots kunnen wij vertellen dat wij met 808 km een absoluut record hebben gevestigd vandaag.

Het kamp hebben wij in het donker gemaakt bij een rustplek naast de snelweg en onder het getoeter van passerende “collega” truckers zijn wij te bedde gegaan.