Wij sluiten onze reis af op een manier die past bij de reden waarvoor wij uiteindelijk in Afrika zijn.

Church for All Nations
Wij bezoeken op zondagmorgen een kerk vlakbij onze camping. Deze Church for All Nations gaat net uit. Wij spreken met de PASTOR die zeer hulpvaardig is.

Hij legt ons uit dat er eigenlijk geen weeshuizen zijn in Windhoek maar wel mensen die Sociaal werk verrichten voor wezen en andere hulpbehoevende kinderen.

Sloppenwijk
’s Middags, als we onze MAN 8 truck opgehaald hebben met hulpgoederen, rijdt hij ons voor naar een sloppenwijk vlak buiten Windhoek. Bij de elektriciteitscentrale linksaf. Met de vrachtwagen omzeilen we vele honden en andere obstakels.

We rijden tussen honderden golfplaten huisjes door om zo bij Alida en haar echtgenoot aan te komen. De Pastor heeft niets teveel gezegd. Bij deze mensen zit het hart zeker op de goede plaats. Een kleine vrouw met een GROOT moederhart.

De familie Alida
De familie Alida heeft zelf 6 kinderen en geeft overdag opvang aan maar liefst 103 kinderen uit de buurt. Zelf bezitten ze niet meer dan een heel klein golfplaten huisje met een binnenplaatsje achter dit huisje.

Pure armoede maar toch geven ze al hun tijd aan de opvang van deze ruim 100 kinderen. Er is zelfs een toilet gebouwd voor jongens en meisjes. Ze vragen de kinderen 0,26 eurocent per maand voor de opvang.

Heel tevreden
Veel ouders kunnen dit zelfs niet betalen. Voor de vele aids wezen en andere kinderen is de Church of All Nations bereid dit bedrag te betalen of aan te vullen zo vertelt Alida ons. Zij zijn heel tevreden over deze kerk en het vele werk dat de Pastor voor hen doet.

Wij zijn diep onder de indruk van Alida en haar echtgenoot. Zelf niets bezitten en dan toch zoveel hulp geven. Bij deze mensen zit het hart zeker op de juiste plek. Het is emotioneel om naar hun te luisteren.

Dodelijk geval
Een dodelijk ongeval van een klein kind voor hun “deur” en het wonderlijke overleven van twee andere zwaar gewonde kinderen heeft hun aangezet tot dit mooie werk.

Ze laten vol trots hun verroeste huisje en binnenplaats zien. Ze zijn zelfs druk aan het schilderen om van dit krot nog iets fleurigs te maken.

Jaren duren..
Bij de gemeente Windhoek loopt een verzoek om in de toekomst stromend water en stroom te krijgen. Dit kan echter nog jaren duren. Ze laten zien waar ze zelf slapen met hun 6 kinderen.

Alida vertelt dat de ruimte waar ze zelf slapen niet geschikt is voor kinderen. Er ligt een versleten tapijtje direct op het zand en in het stof. Erbarmelijke toestanden zouden wij in Nederland zeggen.

Schoolborden en dagplanning
Er hangen schoolborden en een serieuze dagplanning. In een piepklein keukentje staan een paar pannetjes te sudderen. Veel kleine kinderen in en om het huisje. Niemand huilt en ze doen allemaal toch wel iets.

Ze vinden bij dit gezin steun en leren ook iets. Alida laat haar moederhart 7 dagen van de week spreken. De kinderen komen in de ochtend en gaan pas laat in de avond weer weg.

De Pastor komt regelmatig om een mis op te dragen of om steun te geven. De Church of All Nations doet hier dus heel veel goed werk.

103 Schoolbags
Uit onze vrachtwagen halen we o.a. schoolkrijt, boeken, pennen, schriften, kleurplaten, touwen en veel kleding. Ook voor alle 103 kinderen een soort van Schoolbag. En voor elke kleine een heus zacht knuffelbeest.

De verbazing en dank zijn groot. Ook voor ons is het geven fijn werk en geeft een meer dan goed gevoel. Het is knap en emotioneel om te zien dat Alida en haar echtgenoot zoveel doen voor deze kinderen.

En dat terwijl ze zelf straat en straatarm zijn. Zij hebben veel steun van god vertellen ze ons waardoor ze hun hulp en werk met zoveel plezier en gedrevenheid kunnen doen. Ook voor ons wordt gebeden en onze weg terug naar Nederland gezegend.

Prachtig afscheid 
Het is een prachtig afscheid van Namibië waar we zoveel weken hebben mogen rondreizen. Alida en haar echtgenoot zullen wij in de toekomst ook verder blijven ondersteunen met hulpgoederen. En financiële steun van Mercedes Benz Den Haag en Holland Africa Tour.

Het geeft ons een goed gevoel om zo afscheid te nemen en niet alleen onze bandensporen in dit mooie land achter te laten.