Dinsdag
We starten vandaag ca. half negen (laat he!) maar Karel was niet zo erg lekker dus vandaar.
Greppels
We vervolgen onze weg door de TAKKEN en KEIENSTRAAT. We hebben al heel wat greppels (met of zonder sperren) gehad maar als we bij een heel mooie komen met nog een klein beetje water erin gaat Els de MAN 8 en 4 vastleggen op film.
Op een gegeven moment als we even een plaspauze houden komen er een paar meisjes van de Damara-stam (slechs gekleed met een lendedoekje en sieraden) aanlopen met een paar pakezels, waarschijnlijk om God weet waar water te halen.
Damara-stam
Wij dus foto’s maken van ze: ze gingen gewoon staan poseren!! Heel leuk. De mensen hier zijn overigens erg vriendelijk.
Nu komen we door het plaatsje Oncocua alwaar we hebben getracht de weg te vragen naar het volgende dorpje. In dit dorp kun je zien dat de huizen flink gehavend zijn door de oorlog: overal kogelgaten. Hierna volgt er weer een heel smalle track met wederom veel keien en takkezooi.
Takkezooi
De MAN 4 is ondertussen al aardig gelouterd en kan wat krassen betreft aardig wedijveren met de MAN 8 en 6.
Hier ook regelmatig diepe greppels waarbij soms de sperren moeten worden ingezet om naar boven te komen. Bij het plaatsje Moimba komen ook weer kleurig uitgedoste inboorlingen tevoorschijn die zich zo laten fotograferen. Alleen de paar Himba meisjes verstoppen zich achter een doek.
Heel veel schade
Op een gegeven moment komen we bij een heel erg diepe put! En Jim stelt voor dat Els alle drie de MAN-nen gaat filmen. Helaas werden Els en Lex teruggefloten omdat de MAN 8 mankementen had. Dus wij gekeerd en naar de andere auto’s gegaan alwaar we hoorden dat er aardig wat schade was ontstaan.
Gebroken schokbreker, gebroken reactie-arm, diverse spiegels en lampjes erafgereden en het ruit uit Peter’s slaapkamer stuk gereden. Dus dat kostte wel weer een paar uurtjes repareren. Gelukkig is de MAN 6 zonder mankementen gebleven.
107 kilometer in 5,5 uur
Je kunt je eigenlijk geen ergere pistes bedenken. Vandaag hebben we 107 kilometer gereden in 5.1/2 uur!!!! .
Na de reparaties nog een kwartiertje doorgereden om e.e.a. te testen en toen kamp gemaakt. Iedereen was moe van deze enerverende dag dus dat betekende op tijd naar bed.