Na een koude nacht vol apengeluiden op de achtergrond staat iedereen tussen 7.00 en 7.30 uur op. De persoonlijke kisten zijn gisteravond al in de MAN6 gezet en na de koffie en thee zijn snel klaar om te vertrekken.

Campingfee
Erik gaat onze campingfee betalen van 10.000 Ugandese shilling, maar het blijkt dat ze ook nog willen dat we 13 x 20 US dollar entree fee voor het park betalen, terwijl maar vier mensen echt het park zijn in geweest.

Maar Erik praat als brugman en krijgt het eindelijk voor elkaar. Het ging over een fors bedrag, waarover ze ons verkeerd hebben geïnformeerd.

Theeplantage
Zodra we op pad zijn, maken we een stop bij een theeplantage en mogen we even het bedrijf bekijken. De Indiase manager runt dit gedeelte van zo’n 114 hectare met 250 mensen die plukken.

Elke tien dagen worden de jonge blaadjes geplukt. In het goede seizoen kan een persoon 100 kg plukken. De plukkers worden per kg uitbetaald. Maar ze vinden zelf vaak 30 kg per dag wel voldoende. We geven de manager een voetbal voor de ontspanning van zijn personeel.

Campground
Nog een uurtje rijden dan zijn we bij een campground vlakbij een meer en waterval. Daar aangekomen blijkt dat de campground veel te klein is om met onze auto’s te staan. En de waterval is ook niet vinden onderweg.

We rijden dus gewoon verder richting Kasese via een binnenweg. De weg is smal en de chauffeurs moeten behoorlijk manoeuvreren als er tegenliggers tegemoet rijden. We passeren kleine dorpen waar de kinderen uitgebreid naar ons zwaaien.

Het meeste dat je hier ziet is maïs en bananen. Deze mensen hebben misschien niet een uitgebalanceerd dieet volgens de schijf van vijf, maar honger lijden ze niet. Rond 16.00 uur rijden we Kasese in en tanken we de MAN6 nog vol water.

Queen Elisabeth National Park
De komende dagen zijn we in het Queen Elisabeth National Park en kunnen we vooruit met onze voorraad. We gaan op zoek naar een kampeerplek voor het Park, zodat we morgenochtend vroeg naar binnen rijden.

Een kampeerplek blijkt moeilijk te vinden te zijn. Bij een missie wil de pater ons niet hebben, want hij heeft het te druk met de voorbereidingen voor een huwelijk. En het hotel in Kasese is ook geen optie.

Lex ziet een prima plek voor de nacht bij het tankstation waar we water hebben getankt. Na overleg met de manager zetten we de auto’s op hun plek.

Vanavond gaan we het lokale eten proberen nu we in de stad staan. Wie weet wat daar de gevolgen weer van zijn.