Na een mooie rit komen we aan in het plaatsje Bungo om te tanken. Een armoedige plaats.

Eindelijk een tankstation!
Uiteindelijk een tankstation gevonden; de aggregaat moest worden aangeslingerd en 4250 liter getankt. De pomphouder had de dag van zijn leven!!

Het blijven evenwel toch boefjes: Jim merkte op dat in een 500 liter tank volgens de teller op de pomp 550 liter inging. Dus Piet pakte een lege 20 liter jerrycan welke werd gevuld met diesel en ja hoor, de teller gaf aan 22 liter!!!

Maar je kan praten als brugman maar je redt het toch niet ook al gezien het feit dat ze hier geen woord Engels spreken!!!

Militair met een kalasjnikof
We gaan rechtdoor verder maar volgens de GPS was dit absoluut niet goed. Dus keren maar. Piet stond met de MAN 4 nog even te wachten of ze konden aansluiten toen hij door het bakkie riep dat de rijbewijzen en paspoorten moesten worden getoond aan een politieman vergezeld van een militair met Kalasjnikof.

Dus weer een oponthoud op niks aan.

Weer een geite-zandpad
We werden door een stel mensen langs de weg gewezen op de weg naar Damba. Deze zou aansluiten op de  ‘hoofdweg’. Niet dus. Het was en bleef een geite-zandpad. We zagen al veel boomstronken langs de weg staan.

Dus ja hoor, de MAN 8 rijdt tegen een in het hoge gras verscholen stronk. Diverse dingen verbogen dus weer reparatietijd. Deze dag gaat niet echt soepeltjes.

Wrakken langs de weg
We gaan al schuddend door over dit bergpad waarbij we soms door een stuk regenwoud rijden. Schitterend. Ook zien we weer regelmatig wrakken langs de kant staan, overwegend legervoertuigen waaronder zelfs een helikopter.

Opeens verschijnt er een dorpje. Het barst hier van de kinderen. Fia gaat de kinderen vermaken en Maartje doet de vogeltjesdans voor aan een paar vrouwen die heel enthousiast mee gaan doen.De mensen waren zo vrolijk een aardig!!!

Dus op het laatst nog even een voetbal in het gejoel geschopt. Kon niet meer stuk daar.

Macheteke 
We maken kamp langs de weg. Pascalleke had in Bungo een macheteke bekomen (dit voor de Belgische lezers onder ons!!!) en aangezien het gras vrij hoog was ging Pascalleke met zijn macheteke het gras een kopje kleiner maken.

Eveneens ging Pascalleke bellen met iemand van het Congolese Consulaat in Belgie om eventueel medewerking te krijgen in Kinshasa waar we nog moeten zorgen voor visa voor Congo, Brazzavile en Gabon.

We hebben in Kinshasa namelijk tijd nodig om naar de respectievelijke ambassades te gaan en zou niet wenselijk zijn om de drie MAN-nen gewoon langs de kant van de weg neer te zetten!!!

Niet mogelijk
Het zou dus fijn zijn als we in Kinshasa een bewaakte plek zouden krijgen waar we kunnen staan en overnachten.

Maartje zou vandaag eigenlijk terugvliegen maar aangezien we nog in Angola zijn is dat natuurlijk absoluut niet mogelijk.

Neutje bij het schamele kampvuur (het wilde niet branden omdat het zo ontzettend vochtig was; het water liep van de tafels af ) en naar bed.