Voor vertrek hebben we een Adidas voetbal gegeven aan de toekijkende jeugd; dat is altijd een succes.

Pittige passages
Ook hebben we twee zakken kleding gegeven aan de buren, die daar uitermate verguld mee waren. Vervolgens op weg over een dirt road met af en toe behoorlijk pittige passages, zowel voor de motormuizen als voor de chauffeurs van de MANnen 4, 6, en 8.

Arizona-achtig landschap
Eind van de ochtend kwamen we aan in Rumsiki, bekend om zijn Arizona-achtig landschap. Recht omhoog piekende bergen, afgewisseld door vele dorpjes en akkertjes. Dat landschap zagen we overigens pas op zijn mooist toen we halverwege de middag het stadje verlieten.

Rumsiki is wat je noemt een toeristenplaatsje, met wel drie hotels, drie restaurants en ook drie souvenirshops. In een van die restaurants hebben we geluncht: kip, geitenvlees op stokjes en frites.

De keuken geïnspecteerd
Al wachtend hebben we wel even de keuken geinspecteerd (lees: gefotografeerd). Als toetje een sinasappel waar je zowat een hakbijl voor nodig had, maar die wel en heerlijke frisse smaak had. Ook hebben we een marabout (medicijman/waarzegger) bezocht.

De man werkte met een kalebas met nat zand, botjes en een levende krab. Volgens hem wordt Leo in elk geval zo oud dat hij met een stok moet lopen; de man weet waarschijnlijk niet dat wij daar rollators voor gebruiken.

Nog meer bon année
Ook vandaag nog roept men ons vrolijk en spontaan ‘bon année’ toe, alleen jammer dat daar vaak een bedelhand aan wordt toegevoegd en men vraagt om een cadeau.

Nieuw record: dit was de tweede dag zonder lekke band. Voor de vrachtwagens dan, want ’s middags was een van de motoren voor het eerst aan de beurt met een lekke voorband.

Door naar Mokolo
Na de lunch verder naar Mokolo. Daar kamperen we weer op de parkeerplaats van een hotel. Dat betekent douchen! Alleen daarvoor huren we een kamer.

Het stageld onderhandelden we naar beneden van 100.000 naar 40.000 cfa. Afgelegde afstand: 115 km. Morgen moeten we 125 km aflggen om in het Waza wildpark te komen.