Donderdag

Gisteravond zijn de mensen van het dorp nog vrij lang blijven staan. Je kunt je dat best wel voorstellen want die mensen maken nooit iets mee natuurlijk. Ze vinden alles prachtig.

Karretjes over de zandweg
We hebben gisteren trouwens van 07.00 tot 17.00 uur slechts 100 km. gereden. Zeven heit de klok en we gaan weer verder met onze karretjes over de zandweg, bergie op en bergie af, hotsend, slingerend, schuddend van voor naar achter van links naar rechts.

Dit zal de hele dag wel weer zo blijven. We komen bij de grote plaats Damba. Je kunt hier nog zien dat dit ooit een welvarende stad is geweest. Een mooie laan met aan weerszijden grote palmbomen en erg mooie huizen qua stijl (voor de oorlog althans, want nu zijn het met kogelgaten doorboorde bouwvallen!!)

Wéér de brandstoffilters
En ja hoor, de MAN 8 heeft weer eens problemen met de brandstoffilters (blijft dat zo????) De MAN 8 is onderweg in een dorpje gestopt en daar een tas met kleding aan een oudere vrouw afgegeven (in de veronderstelling dat zij dat wel zou uitdelen); het was gelijk oorlog daar – de mensen rolden al graaiend over elkaar heen!!!

Albinovrouw
We zien in een dorpje een albinovrouw staan met wat kleine koters. Albinovrouwen zie je nooit, het zijn eigenlijk alleen mannen die zo geboren worden.

De MAN 6 schampt een boom dus we moeten even kijken of er niets beschadigd is. Op deze plek staan een oud mannetje met een krom oud vrouwtje waarvan je kon zien dat zij heel slecht de wereld in keek. Dus even een bril gezocht op sterkte, vrouw blij.

Heel veel kleine dorpjes
Nu krijgen we een stuk dat vrij redelijk begaanbaar is dus misschien redden we het om om vijf uur bij de grens te zijn. Na door heel veel kleine dorpjes gereden te zijn (wat een kinderschare hier overal!) komen we in Manuela de Sombo.

We vroegen hier de weg naar de grens, wij achter beambte aan op motor naar het kantoor. Alle kinderen van het dorp achter ons aan en dat waren er nogal wat. Cola gekocht, helaas geen koude, maar ging er evengoed wel in.

Feest als de HAT er is!
In elks dorp is het feest als de HAT in town is!!!! De formaliteiten waren vrij snel geregeld. Nu moeten we dus verder naar de grensplaat. Het wordt steeds slechter, lijkt bijna een dodemansrit!!! Tegen vijven komen we op een vlak stuk in een klein dorpje (langs de kant van de weg was geen optie vanwege hoge grassen, struiken, akkertjes etc.).

Spelletjes
Aan het opperhoofd gevraagd of we hier mogen staan. Dit was OK. De mensen zorgden voor ons voor hout voor een kampvuur, Maartje vermaakte de kinderen kostelijk met spelletjes, zingen, handenklappen, polonaise lopen etc.

Een Congolees, die nu in Angola woont, komt aan met zijn zelfgemaakte souvenirs waarvan diverse lieden van ons spullen kochten. Zijn dag kon dus ook niet meer stuk.

Vandaag hebben we van 07.00 tot 17.15 uur 125 km. gereden. Schiet lekker op dus!!!