We verlaten het dorpje na een aantal kledingtassen aan de chef te hebben gegeven die hij dan onder de armen zal verdelen.

Verrotte boomstammen
Al vrij snel staan we voor een hindernis: Een groot gapend gat dat afgedekt was met al tamelijk verrotte boomstammen. Dus balken en rijplaten eroverheen gelegd en gaan met die banaan. Ging gelukkig goed ondanks gekraak.

We rijden over een pad dat haast niet zichtbaar was door de overwoekerende grassen (moet je nagaan dat deze ‘weg’ toch nog op de kaart staat!!!) Onvoorstelbaar! We komen nu bij de grenspost, Angola-kant Mbanza Nsosso. Ging vrij snel, ze snappen er toch de ballen van.

1000,00 kwanza per auto
Bakkie koffie gezet en bij een slagboom moesten we uiteraard stoppen. Er moest 1000,00 kwanza per auto worden betaald. Aan man in het blauw overhandigd, men in legergroen pakt het af, en bonje. Dit geld glijdt natuurlijk zo bij de een of ander in de achterzak!!

We moeten nu door naar het Congo ‘kantoor’. Komen voor een brug te staan waar de MAN 6 echt niet doorheen kan vanwege dikke bamboestengels. Dus de machetes komen te voorschijn en de boy’s gaan hakkend er doorheen. Na een paar kilometers komen we dan bij het kantoor. Weer veel toeschouwers natuurlijk.

Formaliteiten
De formaliteiten gingen gematigd snel met toch weer een beambte die aardig in de lorem was. Een policeman, vrouw met kind, jonge vrouw rijden met ons mee naar het volgende dorp (ca. 38 km. verder) Dit is voor hen toch iets comfortabeler dan boven op een vrachtwagen te zitten slingeren.

Over de wegen zal ik het voorlopig niet meer hebben want dat verandert nog steeds niet.

Welkomst-comitee 
Bij elk dorpje dat we nu passeren staat een welkomst-comitee klaar (ze horen ons al van verre aankomen!) In het dorpje Ngidinga stappen policeman en vrouw met kind eruit. MAN 4 rijdt in een dorp en roept ‘klapband’ dus werk aan de winkel.

Op een gegeven moment kunnen we onze weg niet vervolgen omdat er een overvolbelade vrachtwagen de weg (al drie dagen lang) verspert. Naast de weg een diepe brede greppel – de MAN 6 probeerde een bocht naar rechts te maken maar gleed weg – bijna op z’n kant.

Paniek, schoppen en pikhouwelen
Heel eng! Toch wel een beetje paniek want het begon al aardig donker te worden. Alle schoppen werden bij elkaar geschraapt en met behulp van de locals en pikhouwelen werd grond weggehakt en weggeschept om de wielen vrij te maken.

Uiteindelijk ging Karel lieren, kabel om dikke boomstam gedaan die al eng begon te kraken!! En uiteindelijk lukte het om de wagen op het erf van een local te zetten. Aangezien het al laat was hebben we soep gemaakt met daarbij voor ieder een halve warme worst.

Tijdens het eten stond de gehele bevolking bijna tegen je aangekleefd, zeer luidruchtig hetgeen toch wel gaat irriteren na zo’n vermoeiende dag. De MAN 8 en 4 stonden nog op de weg, tenten omhoog en iedereen op tijd naar bed.

Vandaag ca. 95 km. gereden een RECORD!!!