Zachtjes tikt de regen op het dak van de tent. Met dit geluid op de achtergrond is het best lekker slapen, zolang het maar niet gaat plenzen. Gelukkig is het droog als we opstaan en binnen drie kwartier gaan we op weg naar de grens van Tanzania.

265 liter diesel
De vrachtwagens willen nog tanken, maar de eerste plaats waar we dat willen doen, heeft geen diesel. Het volgende dorp maar proberen. Daar tanken we 265 liter diesel, meer lukt niet, want ze accepteren geen dollars.

Terwijl we wachten, ontmoeten we 2 Engelse vrouwen die hier wonen. Ze begeleiden een straatkinderen-project. Er zijn 3 centra in de buurt en we geven ze voor elk centrum een voetbal. Dat komt goed uit, want met het kerstvoetbaltoernooi is hun eigen bal gesneuveld.

De laatste Rwandese Francs
Vlak voor de grens kopen we nog wat mango’s en avocado’s van de laatste Rwandese Francs. Binnen een kwartier rijden we Rwanda uit, maar de formaliteiten Tanzania in nemen wat meer tijd in beslag.

Ze zijn hier dol op schrijfwerk en het liefst doen ze alles dubbel, een kwestie van geduld. De tijd gaat weer een uur vooruit en om 14.00 uur rijden we Tanzania in. We genieten van het laatste stukje asfalt.

Koude colastop
Wat fascinerend is, dat zodra een ander land binnenkomt de natuur volledig anders is. Prachtige groene vergezichten begeleiden onze tocht. Om 15.00 uur is de koude colastop. De temperatuur loopt flink op en iedereen puft van de warmte en zoekt de schaduw op.

Onze route loopt vanaf de grens 70 km naar het zuiden en van daaraf naar het oosten richting het Tanganyika Meer.

Kibondo
We gaan proberen het plaatsje Kibondo te bereiken voor de overnachting. In het wild kamperen is hier niet verstandig omdat in dit gebied veel vluchtelingenkampen zijn met mensen uit Burundi.

Na het asfalt zijn we benieuwd wat ons te wachten staat en we worden verrast met een perfecte grind/gravelweg. Het lijkt bijna asfalt en dat is prettig, omdat we nog zo’n 100 km moeten rijden.

Prachtige zonsondergang
De zon zakt steeds lager en het licht is nu op zijn mooist. De weerkaatsing van het zonlicht op de donkerrode aarde in contrast met het felle groen van de begroeiing zorgt voor mooie plaatjes.

Om 18.30 uur gaan we in Kibondo op zoek naar een kampeerplaats. De guesthouses die er zijn, zijn voor ons niet geschikt. We zien dat de politiepost een grote parkeerplaats heeft, die voor ons gemaakt lijkt.

Na wat overleg en een bezoekje aan de chef krijgen we toestemming om bij de politiepost te staan. Lekker rustig slapen met deze bewakers.