Een wonder, het is vannacht droog gebleven. Lekker vroeg opstaan, want we hebben heel wat kilometers voor de boeg tot Mbeya. Een paar voorbijgangers kijken hun ogen uit. We maken ze blij met poloshirts en overhemden.

Asfalt
Ronald gaat op de motor vandaag, dankzij het sleutelwerk van Karel en Leon Hogenes tijdens de vorige reis doet ie het perfect.

Het is genieten van het laatste gedeelte dirtroad, want het schijnt dat bij Tunduma het asfalt begint. We rijden lekker door zonder dat het tegen zit. We krijgen al de voorbode van het asfalt, want bij een aantal bruggen ligt een paar honderd meter asfalt.

Dit is hier neergelegd om de weg in het regenseizoen ook begaanbaar te houden. Voor deze tijd van het jaar is het nog veel te droog. Gelukkig voor ons.

Tunduma
Na een paar uur flink doorrijden is het de hoogste tijd voor een koffie/theestop. Even de benen strekken, voor de rokers een peukpauze en voor sommigen ook een sanitaire stop. Het ziet ernaar uit dat het asfalt snel in zicht komt. Tunduma is de zuidelijkste grensplaats van Tanzania met Zambia.

Als we hier binnenrijden, is het een gekkenhuis van jewelste. Overal grote vrachtwagens vol beladen die op weg gaan naar het Noorden. Het is kruipdoor sluipdoor voor de MAN8 en MAN6. Grensplaatsen zijn meestal niet de meest ideale plaatsen om te stoppen, omdat er nogal veel criminaliteit is.

Sfeer proeven
Maar het ziet er zo bedrijvig uit, dat we hier toch de sfeer willen proeven. We parkeren onze karavaan voor het politiebureau, beter kan het niet. Erik probeert nog onderdelen voor de Toyota te kopen, maar ondanks de medewerking van een welwillende verkoper lukt het niet.

We bezoeken ook de plaatselijke markt, waar Corry, Anita, Marijke en Gertjan nog een aantal doeken (sarongs) kopen. Anita wordt nog afgezet door een verkoper, maar als ze erachter komt, gaat ze terug om verhaal te halen.

Met behulp van een andere marktverkoper wordt het probleem opgelost. Lex scoort natuurlijk weer superkoude biertjes voor vanavond.

on-Afrikaans
En we rijden weer op asfalt. Het is altijd tweeslachtig. Als je op slechte wegen rijdt, wil je graag even op asfalt rijden en andersom. Dit asfalt is on-Afrikaans. Er zit geen gat in. Hierdoor rijden we eind van de middag Mbeya in. We vinden snel een goede plek om te staan.

Het is krap, maar we krijgen de auto’s erin. Direct naast de moskee, dus een wekker hebben we morgenochtend niet nodig. Corry, Erik, Gertjan, Anita en Marijke gaan nog naar de markt samen met een meisje van het guesthouse.

Die vindt het wel mooi om met een paar blanken op pad te gaan. We struinen de markt over van hot naar her. Weer op zoek naar de bekende doeken en ook nog wat groente.

Het guesthouse heeft een mooi terras op de eerste verdieping, waar we ’s avonds heerlijk eten.