De wekker van de moskee valt erg mee en niet iedereen staat om 5.00 uur naast zijn bed. We staan gewoon om 6.45 uur op. Nog een paar uur rijden en we verlaten Tanzania. Het landschap is ongelofelijk.

Prachtige landschappen
We dalen af van 2000 m naar zo’n 800 m en de warmte komt ons tegemoet. Voor ons doemen de bergen op die op de grens liggen tussen Tanzania en Malawi. Regelmatig stoppen we om foto’s te maken.

Het is alleen jammer dat dit soort landschappen moeilijk op de foto zijn vast te leggen, omdat je geen diepte ziet. Iedereen geniet met volle teugen.

Grens van Tanzania
Zodra we bij de grens van Tanzania aankomen, vallen de geldwisselaars ons al weer lastig. We wachten met wisselen en winnen eerst informatie in over de wisselkoers van de Tanzaniaanse shilling en de kwacha van Malawi.

Marijke gaat met de paspoorten naar immigration en zij staat binnen 5 minuten alweer buiten met de exitstempels. Erik heeft iets langer werk om de Carnets af te laten stempelen. Maar het gaat al met al redelijk vlot. Buiten is het niet te harden van de hitte. De temperatuur loopt op tot ver boven de 35C.

Grensformaliteiten
Nog een hobbel te gaan voordat we Malawi in kunnen rijden. Deze grensformaliteiten nemen wat meer tijd in beslag. Maar dat is meestal bij het binnen rijden. Voor Malawi heb je geen visum nodig, maar qua tijd maakt dat niets uit.

Iedereen moet toch weer de bekende entry-kaarten invullen. Alleen de entry-kaarten zijn op, dus gebruiken ze de exit-kaarten. De immigration beambten willen iedereen persoonlijk zien en om de beurt worden de paspoorten en exit-kaarten behandeld.

Nog meer controle
Naast deze balie zit een mevrouw zich heerlijk te vervelen, maar zij heeft wel een bordje HEALTH op haar bureau. Zij vraagt ons naar de gele inentingsboekjes. Dat is nog even zoeken, maar ze mag er 12 controleren, want Jim is op dat moment onvindbaar en we doen net of we gek zijn.

De carnets nemen altijd meer tijd in beslag. Eerst alle informatie in het ene boek, dan in het andere boek en het liefst ook nog in een derde boek. Erik vraagt of het zo allemaal in orde is en de Custom-beambte antwoordt positief.

Roadtax
Maar zodra we bij de slagboom komen blijkt dat we nog roadtax moeten betalen. Af en toe wordt je helemaal gestoord van alle formaliteiten, maar het enige wat helpt, is rustig blijven. En dan is het zover, we rijden Malawi in. Ook hier rijden we op asfalt.

We zien al snel het Lake Malawi opdoemen. Onderweg besluiten we te stoppen langs het meer om een koude Cola te drinken. Het strand ziet er heel aantrekkelijk uit, maar iedereen moet nog even wachten met een duik.

Chitima Beach Camping
We rijden nog een uurtje door tot Chitimba om daar bij Chitima Beach Camping te gaan staan. Deze plek wordt gerund door Europeanen en dat is altijd makkelijk om informatie in te winnen. Van de weg over een smal zandpad rijden we tegen de camping aan.

Wat een idyllische plek. Het duurt niet lang voordat iedereen in het water springt. Het water heeft een temperatuur van 30C, dus het voelt aan als lauwe pies, maar het is best lekker.

Er staat hier nog een grote overlandvrachtwagen die met een groep reist van Kaapstap naar Nairobi in 3 maanden tijd.

Thaise maaltijd
Anita en Gertjan verzorgen de Thaise maaltijd met Afrikaanse invloeden. Na het eten drinken we aan de bar nog een paar drankjes en ondertussen bliksemt het flink aan de overkant van het meer. Een enorme tropische bui barst los, maar op zich is dat best prettig, omdat het daardoor wat afkoelt.

Morgen blijven we hier staan, dus mogen we uitslapen.