Nog 140 km voor de boeg en dan zijn in Lalibela, de 2 e heilige plaats na Jerusalem voor de orthodoxe gelovigen van Ethiopië. Normaal gesproken rijden we hier 4 uur over, maar het zat vandaag een beetje tegen.

Het hoogland van Ethiopië
In de loop van de ochtend na een prachtige route door het hoogland van Ethiopië heeft de MAN6 een lekke band. Ze kunnen nog net uitwijken naar een vlak stukje land om de vrachtwagen op te krikken. Het blijft een heidens karwei, zo’n enorm grote vrachtwagenband te plakken.

Het moeilijkste werk is het losstoten van de band om de velg eruit te krijgen. Als dat eenmaal is gebeurd, gaat de binnenband eruit (in vaktermen biba) en kan het gat of de scheur geplakt worden. Net zo belangrijk is het controleren van de buitenband op oneffenheden, anders rijd je meteen weer lek.

Daarna kan de biba weer in de buitenband. Lucht erin en klaar. Het duurt ongeveer 10 minuten om de band op 6,5 Bar spanning te krijgen.

Onderweg komen we veel kleine dorpen tegen die we verblijden met kleding.

Weer pech..
Na zo’n 30 km is de afslag naar Lalibela. Daar genieten we van een koude cola en kunnen een aantal dames van het hoteltoilet gebruik maken met gevaar voor eigen leven.

De weg daalt nu snel veel haarspeldbochten achter elkaar. Je moet voorzichtig rijden. Het landschap verandert volledig. Veel acaciabomen, mooie dorpen en in de verte canyon-achtige bergen. Met Lalibela in het zicht rijdt de MAN6 weer lek. Wat een pech vandaag. Het is dezelfde band als vanmorgen.

Die is dus op en er gaat een compleet nieuwe binnen- en buitenband om. We moeten 500 m stijgen en dan rijden we de laatste kilometers over asfalt naar Lalibela. Een mooie plek voor de komende dag vinden we bij Hotel Seven Olives, bijna in het centrum en op loopafstand van de kerken.